Wie is verantwoordelijk?

Wie mag ik erop aanspreken? Vadertje tijd of Moeder Natuur misschien?

Het is half 1 en ik wil slapen maar het is de onophoudelijke aanwas van ideetjes, quotes en inspirerende teksten die me uit mijn slaap houdt. Inspiratie lijkt de gedachtenfabriek met twee vingers in de neus te bereiken en er rolt dan ook zonder enige moeite, een heleboel van-alles-wat-ik-net -hierboven-noemde, de lopende band af.

Het toetsenbord van mijn computer maakt dus overuren vandaag laat dat duidelijk zijn. De hele dag ben ik in een bepaalde modus waarbij ik mijn toetsaanslag van 120 per minuut met gemak haal en zelfs ver overstijg.

Hoe zit dat toch met inspiratie dat zomaar aan komt waaien?
Waar komt het vandaan? Zeker in deze hoeveelheid?

Direct bedenk ik me dat ik van het voelen (wat ik de hele dag dus al doe) nu langzaam naar boven ga en mijn hoofd het overneemt.

Het is mijn hoofd dat natuurlijk een antwoord wil hebben op deze vragen. Omdat het wil weten hoe het komt dat vandaag zoveel inspiratie mijn kant op komt. Om het dan daarna op een bepaalde manier vast te kunnen houden. Om altijd en overal toe te kunnen passen of zelfs waar en wanneer ik dat wil op zou kunnen roepen.

Hoe productief zou je wel niet kunnen zijn?!

Maar langzaam, zonder al te veel protest van het hoofd, krijgt het voelen weer wat meer ruimte. Want dat is toch ook het antwoord wat ik zonet al zelf gaf?!

Niet te veel denken.
Voel maar.
Dan zit het met die inspiratie wel goed.

Compleet uitgestippeld

Je hebt plannen, dromen, doelen...
En ondertussen heeft het leven een heel ander plan.
Maar misschien is dat juist de voorbereiding die je nodig hebt om uit
te komen daar waar je moet zijn.

Hou vast aan je plannen, dromen en doelen.
Maar verlies het leven niet uit het oog.
Want je weet... dat gaat ondertussen gewoon door en heeft van alles voor je in petto.

Misschien zelfs zo anders, dat de plannen, dromen en doelen die je nu najaagt
dat het je op andere gedachten brengt. Dat je een nieuw plan trekt. Andere doelen stelt en nieuwe dromen najaagt.

Ik wil maar zo zeggen staar je niet blind om datgene wat je denkt dat voor jou de uitgestippelde route is die je moet bewandelen. Elke ervaring, elke gebeurtenis, klein gebaar of belangrijk event, dat wat jij ziet en meemaakt dat neem je mee. Je bent geen enkele dag hetzelfde. Je maakt veranderingen door. Je bestaat niet uit ontelbaar: zo ben ik gewoon!

Hou vast aan je plannen, dromen en doelen.
Maar verlies het leven niet uit het oog.
Want je weet... dat gaat ondertussen gewoon door en heeft van alles voor je in petto.

Zeg maar hoi tegen Aard!

Graag stel ik je voor aan Aard. Aard heeft vele gezichten.

Aard kan aardig zijn
Aard kan lief zijn
Aard kan behulpzaam zijn
Aard kan trouw zijn

Maar ook dit.

Aard kan soms ook streng zijn
Aard kan soms ook verlegen zijn
Aard kan soms ook boos zijn
Aard kan soms ook moe zijn

En ook dit.
Aard kan argwanend zijn
Aard kan bang zijn
Aard kan oneerlijk zijn
Aard kan verdrietig zijn

En dit ook.

Aard kan impulsief zijn
Aard kan creatief zijn
Aard kan mooi zijn
Aard kan grappig zijn

Maar ook dit:

Aard kan liegen
Aard kan klagen en zeuren
Aard kan je op een dwaalspoor zetten
Aard kan je verwarren
Aard kan je leven op z'n kop zetten
Aard kan een loopje met je nemen

Het is wel duidelijk, Aard heeft vele gezichten.  Maar voorstellen is niet nodig toch? Jij kent Aard toch nog wel?

Niet??
Zegt Aard van het Beestje je misschien wat meer? Begint er iets te dagen nu? Ja?!

Nu ik je opnieuw kennis heb laten maken stel ik voor dat je Aard (opnieuw) wat beter leert kennen. Neem de tijd met elkaar. Onderzoek Aard.

Is Aard je vriend? Neem hem gezellig mee op pad.
Is Aard je vijand? Vraag jezelf af of dit is wat je wilt?

Maar wat je ook doet.... verschuil je niet langer achter Aard van het Beestje.
Je hebt een keuze.

Wie ben jij?