Al eerder noteerde ik de eerste paar regels van het refrein van het lied met de titel 'Je moet zeilen op de wind van vandaag' wat Willeke Alberti eens zong. Vandaag zocht ik er opnieuw de tekst bij en las aandachtig de verschillende opvolgende regels.
Niet alleen kan ik geraakt worden door muziek en een melodie, het neemt me mee naar bloemenvelden en omarmt me als een dikke warme wollen wintersjaal. Altijd al heeft de muziek me weten te raken. De woorden zijn belangrijk en brengen me in een prettige staat van zijn. Ik ga er helemaal in op, tot in het diepste van mijn hart geraakt worden is dat.
In de regels van dit lied komt mooi naar voren dat onze gedachten niet altijd de waarheid hoeven te zijn. En ook dat het dus niet heel veel zin heeft om je al van tevoren druk, onzeker of bang te maken voor wat nog moet gaan komen. Op de wind van gisteren en morgen kom je niet vooruit!
In het refrein zit het allemaal, en dan zou ik dat nog specifieker willen maken door te zeggen dat je moet zeilen met de wind van nu. Maar ik geloof dat dat wel duidelijk is.
Ik stond vandaag voor een keuze en wilde me laten leiden door een gebeurtenis van eerder die dag.
Ik dacht aan die paar woorden van het refrein en zette de zeilen bij, in de goede richting, met de wind in de rug! Mooie momenten van samenzijn volgden!
Lees het zelf maar en laat de woorden voor zich spreken, of luister en kijk hier.
-Je moet zeilen op de wind van vandaag-
Toen je dacht "Ik word gedragen", moest je sjouwen
Toen je dacht " 't Is even slikken", moest je kauwen
Toen je dacht "Ik wil wel stoppen", juist beginnen
En net toen je naar buiten wou, naar binnen
Toen je dacht " 't Is me teveel", toen werd het minder
Toen je dacht "Ik ben een rups", bleek je een vlinder
Toen je dacht dat je iets won, heb je verloren
En toen je dacht "Nou ga ik dood", werd je geboren
refr.:
Je moet zeilen op de wind van vandaag
De wind van gisteren helpt je niet vooruit
De wind van morgen blijft misschien wel uit
Je moet zeilen op de wind van vandaag
Toen je dacht "Nou wordt het beter", werd het slechter
Toen je dacht "Ik geef het op", bleek je een vechter
En toen je dacht een realist te zijn, een dromer
Toen je dacht "Nou wordt het winter", werd het zomer
Toen je dacht "Het wordt gebracht", moest je het halen
En toen je dacht "Ik krijg iets terug", moest je betalen
Toen je dacht "Ik sta alleen", toen kon je schuilen
Toen je dacht " 't Is om te lachen", moest je huilen
Refr.
Je moet zeilen op de wind van vandaag
De wind van gisteren helpt je niet vooruit
De wind van morgen blijft misschien wel uit
Je moet zeilen op de wind van vandaag
Je moet zeilen op de wind van vandaag
De wind van gisteren helpt je niet vooruit
De wind van morgen blijft misschien wel uit
Je moet zeilen op de wind van vandaag
Geen opmerkingen:
Een reactie posten